مقایسه ابعاد مختلف کمک طلبی تحصیلی دانشجویان مجازی و حضوری برحسب عوامل دموگرافیک

مقدمه: کمک طلبی یکی از راهبردهای فراشناختی مورد استفاده در یادگیری خودنظم بخش توسط یادگیرندگان است که فراگیران با استفاده از آن می توانند موقعیت ها را به نحوی ترتیب دهند که به یادگیری و عملکرد تحصیلی بهتری نائل شوند. هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه ابعاد مختلف کمک طلبی تحصیلی دانشجویان مجازی و حضوری دانشگاه اصفهان بر حسب عوامل جمعیت شناختی است.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری، شامل کلیه دانشجویان مجازی و حضوری کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان در سال های تحصیلی 1390-1389 بود. حجم نمونه شامل 160 نفر از دانشجویان رشته های مدیریت، کتابداری و اطلاع رسانی و بازاریابی بود. ابزارگردآوری داده ها پرسشنامه کمک طلبی verhasselt بود. روایی محتوایی پرسشنامه توسط متخصصان رشته علوم تربیتی تأیید و ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه 94/0 به دست آمد. داده های حاصل از این پژوهش به کمک نرم افزار spss نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد.نتایج: بین ابعاد مختلف کمک طلبی دانشجویان حضوری و مجازی تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0≤p)، در مقایسه ابعاد مختلف کمک طلبی بر حسب عوامل دموگرافیک، بین کمک طلبی ابزاری بر حسب رشته و رضایت تحصیلی، در بعد فرهنگی کمک طلبی بر حسب وضعیت حضور، در بعد کمک طلبی اجرایی بر حسب جنسیت، در بعد کمک طلبی رسمی بر حسب میزان تسلط به زبان و در بعد کمک طلبی غیررسمی بر حسب میزان تسلط به زبان و رضایت تحصیلی تفاوت معنی دار وجود داشت (05/0p≤).نتیجه گیری: با بررسی نگرش دانشجویان نسبت به کمک طلبی، دلایل اجتناب آنان از کمک گرفتن در امور تحصیلی را شناخت و با ترویج فرهنگ کمک رسانی و کمک طلبی معضلات تعداد روزافزون یادگیرندگان مادام العمر را حل کرد.